تفاوت‌ صورتحساب الکترونیکی نوع اول و دوم در سامانه مودیان

صورتحساب‌های الکترونیکی به‌عنوان بخشی از تحول در نظام مالی و اداری کشور، نقش مهمی در مدیریت بهتر مالیات‌ها و شفافیت اقتصادی ایفا می‌کنند. این صورتحساب‌ها، با حذف فرآیندهای سنتی و کاغذی، به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا امور مالی خود را به‌صورت دقیق‌تر و ساده‌تر مدیریت کنند. با این حال، برای انواع مختلف معاملات، دو نوع اصلی صورتحساب الکترونیکی تعریف شده است: صورتحساب نوع اول و صورتحساب نوع دوم. هر یک از این انواع، ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند که باید متناسب با نیاز کسب‌وکارها و مقررات مالیاتی انتخاب و استفاده شوند.

شناخت تفاوت این دو نوع صورتحساب برای مؤدیان مالیاتی و صاحبان مشاغل ضروری است تا بتوانند به بهترین شکل از مزایای آن بهره‌مند شوند و الزامات قانونی را رعایت کنند.

بررسی بین صورتحساب الکترونیکی نوع اول و دوم

صورتحساب‌های الکترونیکی براساس دارا بودن اطلاعات خریدار، به دو نوع همراه با اطلاعات خریدار و بدون اطلاعات خریدار تقسیم می‌شوند.صورتحساب‌های الکترونیکی نوع اول و دوم، به‌عنوان دو نوع اصلی صورتحساب در نظام مالیاتی الکترونیکی، تفاوت‌های مشخصی دارند که بر اساس اطلاعات موجود در سامانه مودیان تعیین می‌شوند. در ادامه این تفاوت‌ها را به‌زبان ساده توضیح می‌دهیم:

صورتحساب نوع اول (همراه با اطلاعات خریدار)

  1. مشخصات خریدار:

    • این نوع صورتحساب شامل اطلاعات کاملی از خریدار مانند شناسه ملی، کدملی، کداقتصادی یا شماره مشارکت مدنی است.
  2. موارد استفاده:

    • مناسب برای زمانی که خریدار یک کسب‌وکار یا شخص حقوقی است و اطلاعات مالیاتی دقیقی دارد.
  3. الگوهای متنوع:

    • شامل الگوهای مختلفی مانند الگوی فروش، فروش ارزی، الگوی طلا جواهر پلاتین، صادرات، قبوض خدماتی، قراردادپیمانکاری است.

 

صورتحساب نوع دوم (بدون اطلاعات خریدار)

  1. مشخصات خریدار:

    • اطلاعات خریدار در این نوع صورتحساب ثبت نمی‌شود.
    • معمولاً برای مصرف‌کنندگان نهایی یا زمانی که اطلاعات خریدار در دسترس نیست، استفاده می‌شود.
  2. موارد استفاده:

    • مناسب برای فروش‌هایی که خریدار مصرف‌کننده شخصی یا نهایی بوده یا اطلاعاتی از خریدار در دسترس فروشنده نیست.
  3. الگوهای محدودتر:

    • تنها شامل دو الگوی فروش و طلا، جواهر و پلاتین است.

 

 

 

 

 

 

 

قوانین مربوط به صورتحساب الکترونیکی نوع اول و دوم

صورتحساب الکترونیکی نوع اول و دوم، به‌عنوان بخشی از قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، با هدف شفاف‌سازی معاملات و نظارت بر فرآیندهای مالی، مشمول قوانین و مقررات مشخصی هستند. این قوانین بر اساس ویژگی‌های هر نوع صورتحساب درنظر گرفته شده و شامل الزامات و فرآیندهای مرتبط می‌شوند.

قوانین مربوط به صورتحساب نوع اول (همراه با اطلاعات خریدار)

  1. الزام به ثبت اطلاعات خریدار:
    • اطلاعات کامل خریدار شامل شناسه ملی، کد اقتصادی، کد پستی و سایر اطلاعات شناسایی باید در این نوع صورتحساب درج شود.
  2. شناسه یکتای حافظه مالیاتی:
    • هر صورتحساب باید دارای شناسه یکتای حافظه مالیاتی بوده که توسط سامانه مؤدیان اختصاص داده می‌شود.
  3. قابلیت تطبیق با الگوهای مشخص:
    • این نوع صورتحساب برای الگوهای متنوعی نظیر فروش ارزی، قراردادهای پیمانکاری، قبوض خدماتی، صادرات و بلیت هواپیما طراحی شده است.
  4. کاربرد در معاملات رسمی:
    • این صورتحساب برای معاملات کلان یا بین کسب‌وکارها که نیاز به شفافیت و جزئیات بیشتری دارند، استفاده می‌شود.
  5. پشتیبانی قانونی:
    • صدور و ارسال این صورتحساب مطابق با قانون پایانه‌های فروشگاهی الزامی است و عدم رعایت قوانین، جریمه‌های مالیاتی به دنبال داشته باشد.

 

قوانین مربوط به صورتحساب نوع دوم (بدون اطلاعات خریدار)

  1. عدم الزام به ثبت اطلاعات خریدار:
    • در این نوع صورتحساب، نیازی به ثبت اطلاعات شناسایی خریدار نیست و معمولاً برای مصرف‌کنندگان نهایی صادر می‌شود.
  2. ساده‌سازی فرآیند:
    • این نوع صورتحساب برای فروش‌های خرده‌فروشی یا زمانی که اطلاعات خریدار در دسترس نیست، استفاده می‌شود.
  3. تعداد محدود الگوها:
    • صورتحساب نوع دوم تنها شامل دو الگوی فروش و طلا، جواهر و پلاتین است.
  4. کاربرد در معاملات کوچک:
    • مناسب برای فروش‌های جزئی و مشتریان نهایی که نیازی به گزارش‌های مالیاتی پیچیده ندارند.

 

نحوه صدور صورتحساب الکترونیکی نوع اول

  • تشکیل پرونده مالیاتی و فعالسازی کارپوشه سامانه مودیان
  •  احراز هویت در سامانه مودیان
  • انتخاب کیسان به عنوان معتمد و دریافت شناسه یکتا
  • ورود به حساب کاربری داده پردازی کیسان و تکمیل اطلاعات پروفایل
  • ثبت صورتحساب

چه زمانی باید از صورتحساب الکترونیکی نوع دوم استفاده کنیم؟

صورتحساب الکترونیکی نوع دوم زمانی استفاده می‌شود که اطلاعات خریدار موجود یا ضروری نباشد. این نوع صورتحساب بیشتر برای فروش‌های خرده‌فروشی و زمانی که خریدار مصرف‌کننده نهایی است، کاربرد دارد. در ادامه به این شرایط اشاره می‌شود:

  1. فروش به مصرف‌کنندگان نهایی:

    • زمانی که خریدار یک فرد عادی است و نیازی به درج اطلاعاتی مانند شناسه ملی یا کد اقتصادی ندارد.
    • مثال: خرید از فروشگاه‌های خرده‌فروشی یا مراکز خدماتی.
  2. عدم دسترسی به اطلاعات شناسایی خریدار:

    • در مواردی که اطلاعات شناسایی خریدار مانند کد ملی یا شناسه اقتصادی ثبت نشده یا خریدار مایل به ارائه آن نیست.
  3. فروش کالا یا خدمات با ارزش محدود:

    • برای معاملاتی که نیاز به گزارش‌گیری رسمی برای خریدار نیست یا اطلاعاتی از خریدار موجود نیست یا خریدار فاقد پرونده مالیاتی است.
  4. الگوهای خاص تعریف‌شده:

    • این نوع صورتحساب تنها برای دو الگو قابل استفاده است:
      • الگوی فروش.
      • الگوی طلا، جواهر و پلاتین.

چرا از صورتحساب نوع دوم استفاده کنیم؟

  • ساده‌تر بودن فرآیند: نیازی به جمع‌آوری و ثبت اطلاعات خریدار نیست.
  • پاسخ‌گویی به نیاز مصرف‌کنندگان روزمره: اغلب مصرف‌کنندگان نهایی نیازی به گزارش رسمی صورتحساب ندارند.
  • تسهیل در فروش‌های سریع و عمومی: برای مواردی که معاملات متعدد و کم‌ارزش در زمان کوتاهی انجام می‌شود، استفاده از این صورتحساب کارآمد است.

صورتحساب‌های الکترونیکی نوع اول و دوم، ابزارهای کلیدی در نظام مالیاتی مدرن هستند که به شفافیت مالی، نظارت بر معاملات و تسهیل امور مالیاتی کمک می‌کنند. انتخاب صحیح هر نوع صورتحساب بر اساس نوع معامله و اطلاعات در دسترس خریدار، می‌تواند موجب کاهش مشکلات مالیاتی و جریمه‌های مربوطه شود. با رعایت قوانین و مقررات مربوط به هر نوع صورتحساب، کسب‌وکارها می‌توانند ضمن انجام تعهدات مالیاتی خود، از فرآیندهای ساده‌تر و کارآمدتری بهره‌مند شوند.

 

سوالات متداول

 

1. تفاوت صورتحساب نوع اول و نوع دوم چیست؟

  • نوع اول: شامل اطلاعات کامل خریدار مانند شناسه ملی یا کد اقتصادی است و معمولاً برای معاملات رسمی و بزرگ استفاده می‌شود.
  • نوع دوم: نیازی به ثبت اطلاعات خریدار ندارد و برای فروش‌های خرد و مصرف‌کنندگان نهایی طراحی شده است.

2. چه اطلاعاتی در صورتحساب نوع اول باید ثبت شود؟

اطلاعات کامل خریدار شامل:

  • شناسه ملی یا کد اقتصادی
  • کد پستی
  • جزئیات معامله (مانند نوع کالا یا خدمات، قیمت و مالیات)

3. در چه مواردی باید از صورتحساب نوع دوم استفاده کرد؟

  • هنگام فروش به مصرف‌کنندگان نهایی
  • در فروش‌های کم یا خرد که اطلاعات خریدار موجود یا ضروری نیست.
  • برای خریدارانی که پرونده مالیاتی ندارند یا اطلاعات خود را در دسترس فروشنده قرار نمی‌دهند.

4. صدور صورتحساب نوع اول یا دوم چه جریمه‌هایی دارد؟

عدم رعایت قوانین مربوط به صدور صورتحساب، ممکن است موجب جریمه‌های مالیاتی یا محرومیت از مزایای مالیاتی شود.

5. مزایای استفاده از صورتحساب الکترونیکی چیست؟

  • کاهش زمان و هزینه در مدیریت مالی
  • افزایش شفافیت مالیاتی
  • جلوگیری از خطاهای انسانی
  • کاهش احتمال بروز مشکلات قانونی

6. آیا برای همه معاملات نیاز به صدور صورتحساب نوع اول است؟

خیر، درصورتی که اطلاعات خریدار در دسترس است و خریدار تمایل به دریافت اعتبار مالیاتی از صورتحساب دارد، صورتحساب با اطلاعات ثبت می‌شود. لازم به ذکر است، درصورتی که خریدار بعدا اقدام به ثبت هزینه های خود در خارج از سامانه مودیان نماید، مشمول جریمه خواهد یود.

7. آیا فروشندگان می‌توانند از صدور صورتحساب الکترونیکی معاف شوند؟

در برخی موارد خاص مانند کسب‌وکارهای کوچک یا مشاغلی که شامل تخفیفات مالیاتی هستند یا اشخاصی حقیقی که درآمدشان به 14 میلیارد و 400 میلیون تومان نرسیده است، ممکن است استثنائاتی وجود داشته باشد، اما بیشتر کسب‌وکارها ملزم به رعایت قانون هستند.

Picture of نویسنده: بهاره رئیس دانا - کارشناس مدیریت دانش در کیسان
نویسنده: بهاره رئیس دانا - کارشناس مدیریت دانش در کیسان

بهاره، کار خود را به عنوان کارشناس مرکز تماس آغاز کرد و با پشتیبانی از مشتریان تجربه‌های ارزشمندی کسب کرد. اکنون، بهاره با هدف تبدیل دانش ضمنی به دانش قابل استفاده، مستندات شرکت را جمع‌آوری و به‌روز می‌کند و در تولید محتوای سایت و راهنماها نقش مهمی ایفا می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *